2.09 – ‘Czy mogłabyś mi w trzech słowach powiedzieć jak się czujesz, czy jesteś na mnie zła oraz co ciebie do mnie przeraziło?

I just need to know that, a przede wszystkim to czy jesteś jako tako bezpieczna. 

Wiem że daję wrażenie dziwaka zapatrzonego w ciebie, co może, a wręcz powinno być scary (bo jak to, tylko chwilę pisaliśmy, a chłop mówi żem niesamowita? Że marzy o wspólnych planach, wspieraniu się? A może kłamie? – It wasn’t a lie tho), wolę jednak być sobą, który to naprawdę widzi w tobie więcej, niż być może  sama w sobie widzisz niżeli ukrywać swoje emocje, nie znoszę sztuczności w ludziach. 

Ciekaw też jestem czy ty zwyczajnie nie boisz się szczerej miłości, bo może to był powód, troska o to, aby nie trafić na kogoś kto cię bedzie chciał skrzywdzić, i tak jak ja przez lata, przez to co już mam, osiągnąłem jestem dość na to odporny (chyba że polubię kogoś na tyle, że sam od siebie dam maxa, to właśnie emocje moje będą vulnerable) tak ty wręcz powinnaś dbać o to, aby nikt nie zniszczył twoich marzeń. Przynajmniej wiesz że mi na nich, jak i na tobie zależy. Wciąż, nie wiem czego we mnie zabrakło, abyś mnie lubiła, abyś się nie zraziła, żebym dostał chociaż jakiś znak… Sorry, natłok myśli. 

Co ja mam zrobić żebyś mnie zaakceptowała, ja naprawdę nie rozumiem emocji /: Co takiego w moim zachowaniu cię skrzywdziło, gdzie to co odczuwałem był to podziw jak cudownie można mieć ułożone myśli, marzenia w tak młodym wieku, skrajnie podobnie do tego jak wyglądały moje, nie podążając za tłumem, chcąc dokonać czegoś wielkiego. Starałem i staram się jak mogę, a zamiast efektu niesamowitej, ekscytującej się przyszłością przyjaciółki czy dziewczyny, z którą wspólnie można by dążyć do marzeń to jestem sam, z depresją, bólem, wyśmiany, zlany, z niewiedzą i niszczącymi myślami.  

Nie spodziewałem się że tak bardzo może mi zależeć na jakiejś osobie, że tak bardzo piękny ktoś może być w moich uszach. That’s you. Czego ode mnie byś chciała żebyś wróciła do uśmiechniętego myślenia o mnie, mnie na żywo?’

3.09

Nigdy więcej kontaktu z dziewczynami. Dasz z siebie wszystko, będzie zależało ci bardziej na innych niż na własnym zdrowiu – nawet nie spojrzą, wyrzucą, wyśmieją, oczernią za starania, nawet jeśli macie ten sam charakter, marzenia, cechy, it doesn’t matter, zawsze będę tym trędowatym, co daje złe odczucie o sobie. Niektórzy zostali stworzeni do życia samemu, nawet jeśli chcieliby inaczej. I should accept it and live alone, nobody cares. Naprawdę wierzyłem że będziesz tą która będzie chciała mnie zrozumieć Julia. I nadal wierzę. 

4.09

Can u STOP ignoring me. I’m in the worst state of my life. I put all my trust in you, i gave everything i can, i was spending hours to help to, to try to understand you, i’m depressed, deeply, you have so pretty voice, you’re the most appealing, matching person I’ve met that i wanna sacrifice a lot for to make you reach higher than you’d do alone. Why are you treating me like i was your rival, enemy, like a dust, when the only thing i feel towards you is love. I know that I’m trash at making a good impression of myself, i know i made you feel confused or scared, but all i needed to make you happy again like in the beginning was to listen to what bothers you. Everyone is different, what is beautiful, people can have different dreams, opinions, values, needs and i wanna know yours to adjust myself, what is kinda atypical for men, but i think it’s correct if you love sm1. You’re the most adorable person. I’m sorry. Please let me. 

4.09

Are you still mad or peeved at me? Look, i see you as someone beautiful, as sm1 that I’m ready to sacrifice a lot for to let you grow better than you’d do alone, cause it’s good, cause it’s exciting, cause it’s correct to see you being better and better. Is that really bad, unacceptable vision? Where is that villain part of me that u’re scared of? I got punished for love and honesty /: That hurts, hurts like shit. Do you really hate it when people truly care about you? It’s like what else would you demand from a human being – i was honest, i adored all of you, i found topics to talk about, i love the same things as you are, I would help anytime you want, i was making you happy, i wrote you a fckin book, i bought you some stuff that i wanted you to have, i love you, we had similar sprits, it’s like why you just can’t say thank you and be happy, what is blocking you, when you know that I’m not here to hurt you? There’s sth inside of you that calls you off and i wanna find out what it is.

Could you respond, anyhow. I’m in pain, like never before. I wanna live, but i actually can’t, i have too many feelings and ideas towards you. I see you as the most appealing person I’ve met, even after being treated like dust. I love your passion, i love your goals and dreams, i love the way you are spending free time, i love your character, you are stunning, you are the best to me, zrozum to. I just wasn’t treated correctly, so it all went like in a nightmare. I’m not here to blame you, i just want to talk and make things right together, cause that would be great to get to know you better, to reach our stars together.

5.09

Too much. Pain. Unaware of what I’ve done wrong. Can’t bear it. You hate me. Only? Or do you have any feelings towards me. Why? I don’t trust your friend, even dunno if she is. I gave you all of me… You were happy. What has changed? Beauty. Yearning. Unreachable 

6.09

Hej byłem na kilku wypadach, jestem we Wrocławiu teraz. However jestem całkowicie pusty, nie jestem w stanie się cieszyć z niczego. I feel dead. I hope że nie czujesz się tak jak ja. Proszę powiedz mi co chciałabyś abyś czuła się znowu tutaj dobrze, byłaś tak ciekawa mnie, cieszyłaś się z każdej rozmowy, z tego że poznałaś osobę podobną do siebie, nie wierzę że sama z siebie, bez ale tak po prostu chcesz uciec. Wiesz że mi strasznie zależy na tobie, twoich marzeniach, są one piękne. I love you. Chciałbym żebyś mnie poznała, ja naprawdę na żywo jestem najspokojniejszym i najbardziej ciekawym świata człowiekiem jakiego znasz, wszystko przebiega w mojej szalonej, marzycielskiej głowie co przekładam na tekst dając w sumie wizerunek innego siebie niż w rzeczywistości. I’m with you myślami all the time. Dałem siebie całego tobie… Marzyłbym abyś kiedyś chciała dać to samo. I’m scared of dying. Przynajmniej mam przyjaciół, którzy życzą mi i tobie najlepiej, przepraszam. You’re the most beautiful person I’ve ever met, did anyone tell you honestly that before? Nawet jeśli wyciszyłaś mnie tutaj dając pozór tego że to czytasz.  

6.09

Szukanie dziewczyny to ….. wybór jakiego dokonałem w życiu. Przemyślenia 

Przez większość swojej dojrzałości, dorosłości skupiałem się na rozwoju, chciałbym w życiu osiągnąć wiele, więc wiem że sporo trzeba od siebie dać, aby zwiększyć na to szanse. Niecały rok temu wpadłem na zamysł że super byłoby z kimś wspólnie się rozwijać, zamieszkać, pomagając sobie w każdej sytuacji, aby nie musieć interesować się tą kwestią w przyszłości. Dlatego też jestem i byłem ‘wybredny’ jeśli chodzi o wybór osób z którymi się zadaje, a raczej ich cech, nie chciałbym nikogo skrzywdzić nie szczerą relacją oraz chcę mieć świadomość że w przyszłości będziemy w stanie sobie nawzajem pomagać. Jednak wbrew mojemu przekonaniu że będzie miło, ciekawie to stało się to koszmarem, który coraz to bardziej stara się mnie przekonać że dziewczyny z reguły to intencyjnie źli? ludzie. 

W relacjach z dziewczynami natrafiałem jedna po drugiej na dziwne cechy takich relacji, gdzie w relacjach z ambitnymi chłopakami do jakich byłem przyzwyczajony występowały zwykle odwrotne : 

– Zniechęcenie do ludzi co starają sie o relacje, tutaj nazywa się to desperacją, lub odczuciem bycia słabszym

– Nienawiść wręcz do szczerości. W każdej z relacji zauważyłem że dużo lepiej jest manipulować, kłamać, koloryzować coś, grać w jakąś grę, a przede wszystkim udawać brak zainteresowania, szczerość i pomocność jest cechą niesamowicie negatywną, zwykle nazywa się to złym odczuciem, lub złym vibe

– Kłamanie bez potrzeby, bez powodu po stronie dziewczyn. Bierze się, albo z nieświadomości swoich potrzeb, albo prób zmylenia kogoś z niewiadomych mi powodów 

– Nagłe zmiany zainteresowania osobą, dosłownie z godziny na godzinę nawet nie pisząc nic, dziewczyny potrafią z wysyłania serduszek zacząć cię nienawidzić? i wyśmiewać, lub zmieniać opinię o tobie o 180′ kilka razy w tygodniu 

– Posiadanie w rzyci swoich marzeń, imagine mieć marzenie, ktoś jest w stanie cię znacznie do niego przybliżyć, a tyyy masz to w rzyci, bo emocje i traktujesz go jak gówno, zamiast cieszyć się że ktoś chętnie pomoże 

– Skrajny egoizm, nic nie chcąc wnosić do relacji, ale jak druga osoba coś zrobi dla ciebie – nie usłyszysz wdzięczności. Nie możesz również o nic prosić, bo będziesz zlany. Robienie wszystko o co dana osoba poprosi is never enough. 

– Wyśmiewanie się z ludzi. Wydawało mi się że to domena przedszkola, podstawówki, hormonów chłopaków w 13-16rż i nauczycieli w szkołach, nie spotykałem się z tym od lat, nie licząc jakiś naturalnych docinek, wiedząc że to jest idiotyczne i szkodliwe. A tutaj okazuje się że dla większości dziewczyn, które poznałem jest to norma. Zamiast ciekawości innością, przemyśleniami to uznanie siebie za wyższą, bo tak. To jest ochydne. 

– Presja w relacji, gdzie nie cudowne odczucie z pisania = zaczynam traktować cię jak gówno, jak nie człowieka, lub cię zlewam. Zamiast podejścia jak ludzie mówiąc co nie pasuje, co można poprawić to wręcz dążenie świadome do rozwalenia relacji, do dram

– Normalizacja kłamstw

– Nielubienie ambicji oraz pisania przemyśleń

– Konieczność czytania dziewczynom w myślach, bo nie stać ich na szczerość. 

– Brak słów, ani zachowań – przepraszam, dziękuję. Brak wdzięczności za poświęcony czas, nauczenie czegoś, zrobienie czegoś, możesz komuś książkę napisać, a usłyszysz w zamian – nic. 

– Follow na ig = blok/sprawa zostanie zgłoszona na policję 

Praktycznie nic z tego nie występowało i nie występuje w relacjach z chłopakami, kumplami, przyjaciółmi. 

Skutki : 

– Mnóstwo energii wdrożone w relacje, będąc stale okłamywany, dając z siebie za każdym razem x razy więcej niż druga strona

– Stracony czas zamiast rozwoju

– Stracone około 60-80k pln, które przeznaczyłbym na coś dla innych 

– Depresja

– Myśli samobójcze 

– Całkowita awersja do dziewczyn, strach przed nimi. Zapewne niechęć do dawania im pracy w przyszłości, aby nie mieć kontaktu. 

– Chęć do powrotu do tworzenia świetnych rzeczy, tylko jak tu się wyleczyć z osoby, która ma takie same unikatowe marzenia, cechy, sposoby spędzania wolnego czasu i charakter jak ja /:

– Świadomość że mając moje cechy i wartości nie będę tolerowany przez prawie żadną dziewczynę przed 27-30 rż. (co ciekawe ze starszymi, co już coś osiągnęły w życiu zwykle się dogaduję)

Naprawdę nie rozumiem dziewczyn, jakie wartości lub ich brak kieruje nimi. Zawsze podchodzę pozytywnie na starcie do relacji, a potem się przekonuję że not worth it, że przez randoma poznanego 5min temu z Pakistanu będę lepiej traktowany, niż przez osobę która serduszkuje mnie, którą okłamuje że super się czuje, że jestem dla niej ciekawy. Szkoda że nie jestem w stanie znaleźć nawet jednego pozytywu takich relacji. 

Ciekawostka szczerze pisząc o swojej depresji i głębokich problemach od dziewczyn usłyszałem narzekania, wyśmiewania, zlanie, usunięcie (nie licząc jednego chwalebnego wyjątku), za to spotykając losowych chłopaków z różnych państw, o różnych hobby, kumpli, dalszych znajomych, przyjaciół reakcja zawsze jest jedna, taka jaką sam prezentuję innym w potrzebie – pomoc, wsparcie, każdy na swój sposób. Dziewczyny są od tego aby niszczyć dobrych chłopaków i nie są w stanie docenić (ani nawet tolerować) realnego zaangażowania, lubienia, poświęcenia ig. Lepiej trzymać się z chłopakami, którzy cię nie wystawią. Nie widziałem tego. My bad. 

Szukanie dziewczyny to najgorszy wybór jakiego dokonałem w życiu.

7.09 – Czuję się gorzej z dnia na dzień. Coraz większą część dnia mam myśli aby dnia nie mieć. Aby nie mieć nic. Zdecydowałem że napiszę do znajomej Julii. Błagam o rozmowę z nią jak człowiek z człowiekiem, aby ktoś lub coś przemówiło do niej, że jestem dla niej, że nie jestem potworem, że realnie ją lubię, szanuję, kocham. Nawet jeśli mnie nie kocha (co oczywiście, że może się zdarzyć, miłość nie powinna być przymusowa to że ja coś czuję nie znaczy że ona musi), tak proszę przynajmniej o to, aby akceptowała mnie, widziała mnie jak człowieka (dlatego chciałbym spotkać się w 4 oczy), a nie jakieś zło wcielone i dała mi być sobą, dać do siebie zagadać, nie rzucam gówno tekstów na podryw, nie wyśmiewam jej, nie szkaluję jej, chciałbym móc się dzielić czasem swoimi przemyśleniami, pomocą co jakiś czas, jak to robię u innych znajomych, przyjaciół, którzy to kochają, tyle i aż tyle…

8.09 – Tekst do znajomej Julii – Dzień dobry. Nie znamy się bezpośrednio, jednak piszę w skrajnie ważnej dla mnie sprawie, jestem w stanie mocno krytycznym, praktycznie nie do wytrzymania. Nazywam się Bartek Bertyński i temat dotyczy Julii. Opiszę całą sytuację ze swojej strony, co może się różnić od jej wersji i byłbym skrajnie wdzięczny za przeczytanie i jako takie zrozumienie. Z góry dziękuję.

Poznaliśmy się w maju tego roku, jak to młodzież przez internet. Przez to co robię, jakie mam cele, wartości strasznie polubiliśmy ze sobą pisać, rozmawiać, co przez pewien czas było codziennością. Pierwszy raz w życiu losowo poznałem osobę, która ma te same lub skrajnie podobne cele w życiu, co jest unikatowe (co jest całym moim życiem, o przybliżenie się do nich gryzę trawę przez lata), podobny charakter, zainteresowania, to co nas uspokaja, pasje, czy upartość. Właściwie to jest trochę kopią mnie sprzed kilku lat działającą w innej dziedzinie, z tym samym zapałem i celem. Wszystko jednak tyczy się tego co stało się później, po tym jak codziennie pisaliśmy, nagle kontakt z Julią się urwał, całkowicie. Gdzie ostatnia wiadomość jej to było poserduszkowane don’t worry, good night, bez kłótni, bez niczego co mogło by zepsuć jakaś relację. Zdziwiłem się więc na spokojnie pytałem czy coś się stało, odczytywała – cisza i tak co kilka dni, gdzie wcześniej każde słowo było dyskutowane, z entuzjazmem nagle czytanie – cisza. Nie wiedziałem czy coś ją ugryzło, czy coś jej przeszkadza w życiu realnym, więc dociekałem miło, tak jak zrobiła by osoba, której zależy na innych, myśląc czy coś samemu nie zrobiło się źle. Po czym zacząłem spełniać to o co prosiła, traktowałem ją w sumie najlepiej w swoim życiu, oddałem się cały jej myślom, jej potrzebom. Chciała poznawać się pisać co kilka dni – robiłem to, chciała spotkań na żywo – proponowałem pomimo szmatu drogi, bardzo lubiła słuchać moich przemyśleń na temat naszego wspólnego marzenia – zrobiłem coś wielkiego i spiąc po kilka godzin napisałem jej książkę z mnóstwem swojej wiedzy i doświadczeń w tematach które ją fascynowały, chciała usłyszeć mój głos, koncert – nauczyłem się podstaw fl studio oraz ogarnąłem mikrofon (bo tj. na żywo przyjemnie brzmię, tak przez telefon głos strasznie dziwaczeje), oprócz tego kupiłem jej coś pięknego. Ogółem rzecz biorąc oddałem się cały jej, dałem z siebie wszystko, traktowałem ją jak najlepszą osobę na świecie, lepiej się nie da, okazało się że nie odebrała niczego. Dlaczego? Chciałbym wiedzieć. Dlaczego za to ja to zrobiłem? Nigdy nie poznałem się prywatnie tak dobrze z osobą z takimi cudownymi marzeniami jak moje, dlatego chciałem i chciałbym ją do nich przybliżyć, pomóc jej dając już część swojego, większego doświadczenia. I tak jak jej marzenia, tak wiele innych cech bardzo w niej polubiłem, być może pokochałem, więc nie widziałbym sensu w ukrywaniu tego, kocham autentyczność, szczerość, więc mówiłem to co sądzę, to co czuję.  W tym wypadku sporo superlatyw, przemyśleń, oferowania pomocy oraz troskę o to co się u niej zmieniło. Innym powodem było oczywiście brak info z jej strony, przez co nie miałem jak być świadomy tego czego oczekuje, o co prosi bez słowa, więc zdecydowałem że dam wszystko czego pragnie… Marzyłbym być tak potraktowany.

Po jakoś 2 mies. od jej ostatnich wiadomości, na kilka dni przed pokazaniem jej tego co dla niej zrobiłem, wydarzyło się coś co mnie niszczyło i niszczy. Nagle bez słowa zostawiając mnie z serduszkami, chęcią spotkania, pasją, cieszeniem się z rozmów oraz zapewnieniem że nie mam się o co martwić zostałem usunięty jak powietrze, jakbym nie był nagle człowiekiem, poczułem się jak jakaś zabawka co można wziąć, użyć ją, wykorzystać moje emocje i wyrzucić do kosza. Bez rozmów, bez wyjaśnienia. Napisałem do niej na ig, to samo. Byłem zszokowany i zrozpaczony, bo nie rozumiałem nic, co tyczy się również mojego dzisiejszego braku świadomości. 2 dni później dostałem wiadomość z groźbą z konta alinhamadam, pierwszy raz widząc to konto na oczy, bez przedstawienia się, dostając – dosłownie wyśmianie, wyszydzenie depresji, wyśmianie braku zrozumienia (niestety nie umiem czytać w myślach więc wiem jedynie że Julia mnie lubi i coś się w niej zmieniło), mówienie niejako za Julię (co jest słabe, bo to ona powinna sobą sądzić, ew. rodzic, a nie ktoś inny) oraz groźbę o zgłoszenie na policję za staking Julii na apce duolingo, której nie mam, nie miałem, przez co do tej pory boję się o to że zostanę zgłoszony za coś co robi lub robił ktoś inny. Instagrama praktycznie nie używam, przez co nie mam obserwujących/obserwowanych, swoich znajomych mam na fb, discordzie, wolę skupiać się na rozwoju oraz wiedzy z lepszych, z bardziej rozszerzonych treściowo źródeł, Julia dała mi znać na pocz. że ma ig i wysyła często piosenki innym (tak jak wysłała mi), tak też trafiłem tutaj. Niechętnie, bo nie lubię używać kogoś czasu (sam bardzo cenię swój czas, przez co tyle czasu i energii ile na nią użyłem, mówi samo za siebie), tym bardziej osoby której nie znam, jednak mój stan, to jak użyty, zniszczony, wystraszony, wyrzucony zostałem doprowadziło mnie do depresji, bólu wszystkiego, niemożności do prowadzenia swoich projektów, braku możliwości odczuwania jakiegokolwiek szczęścia, panicznego stresu oraz niestety – codziennych, nie do zniesienia myśli samobójczych. Prowadząc mnie też do napisania tej wiadomości do ciebie. Zbyt bardzo zależy mi na ludziach, na marzeniach, aby dać z siebie wszystko żeby dać sobie szanse wniesienia czegoś wspaniałego dla świata i młodych. Więc zależy mi też na Julii, a przede wszystkim na tym co chce osiągnąć i tym jak mogę jej w tym pomóc. 

Jestem nieświadomy tego jaką i czy relację macie. 

Jestem nieświadomy tego czy po prostu zlała temat, czy ma depresję jak ja, czy traumę, czy przeszła jako tako i jest znudzona moimi myślami samobójczymi, czy źle się czuje z tym jak mnie potraktowała, czy myśli że kłamię, bo nic nie mówi. 

Nie wiem też czy jest świadoma tego do jakiego stanu mnie doprowadziły, jak bardzo mnie skrzywdziły (chociaż wydaje mi się że tego świadoma jest) oraz tego, że zależy mi na niej w pozytywnym sensie. Wiem jedynie, że ostatnio usunęła mój komentarz ‘Ślicznie’ na jej fotkę. Nie wiem dlaczego, nie wiem co w tym złego, wcześniej w rozmowach reagowała cudownie na komplementy, czuję jakbym miał zakaz na lubienie czegoś, na odczuwanie czegokolwiek. Byłbym wdzięczny za pomoc w zrozumieniu tego co w niej siedzi, bo to nie jest kwestia tylko tego że ja cierpię, chciałbym żeby ona też nie musiała, mi na prawdę na niej zależy, a nie jak to z reguły jest – ludzki egoizm; oraz marzę żeby a) widziała we mnie człowieka a nie zabawkę, czy jakieś zło wcielone, trędowatego którego trzeba unikać b) chciała nawet jeśli nie w 4 oczy ze mną, jeśli nagle zaczęła widzieć we mnie potwora, czy hier wie kogo to z moimi przyjaciółmi, którzy wspierają mnie jak mogą – porozmawiać. Najchętniej na żywo, tak jak pragnęła, o czym mi mówiła, bo relacje przez neta męczą, żeby w końcu widziała we mnie człowieka… a nie internetową zabawkę do gry moimi emocjami. W rzeczywistości jestem skrajnie spokojnym, introwertycznym, myślącym, kochającym naturę, muzykę, rozwój, pomaganie, odkrywanie, tworzenie i analizę chłopakiem. I wouldn’t scare her. 

Nie chcę umierać, a tym bardziej żeby miała moją krew na rękach, cenię swoje życie bardzo, marzę o tym żeby dać sobie szansę na zmianę sposobu traktowania i edukację młodych w jak największej skali, o czym sama Julia jako pierwsza mi opowiadała, że jest to również i jej marzeniem. Co we mnie rozpoczęło uczucie do niej. Nie da się być bliżej mnie niż ten sam cel, żyję wyłącznie przyszłością, a niesamowita byłaby możliwość wspierania się w tym samym celu, marzeniu, w co wierzyłem i wierzę że będzie możliwe. 

Ale boję się że ciało nie pozwoli mi znieść tego cierpienia i zrobi to pewnego dnia, samo z siebie. I need help, rozmowy, empatii i zrozumienia z jej strony. Nawet jak wyglądam desperacko, jestem cały w bólu, wolę autentyczność, zamiast jakiegoś ukrywana. Nigdy nie sądziłem, że taką karę dostanę za uwielbienie kogoś i bycie w pełni z taką osobą szczery, otwarty. Nigdy wcześniej tego nie czułem, zarówno uwielbienia, chęci pomocy, tęsknoty, cierpienia, krzywdzenia i… śmierci. Imagine zwiedzać zoo i przez cały dzień myśleć o tym czemu by nie wskoczyć do wody z aligatorami. Nie wierzyłem że takie myśli kiedykolwiek będę miał.

W razie pytań, wątpliwości, krytyki, porad – śmiało. Staram się dosłownie nigdy nie kłamać. Jest to jedna z moich wartości od dzieciństwa. Tylko prosiłbym pamiętać że jestem strasznie vulnerable i dosłownie psychiczny, zniszczony w tym momencie, jak nigdy wcześniej, ta sytuacja tak bardzo na mnie wpłynęła. Jestem tego świadomy, dlatego tutaj piszę.

Przepraszam że żyję, że kocham że czuję. I miss her /: She’s the best, she’s the most beautiful, matching and future-oriented girl to me, even after being hurt that much. Dziękuję za przeczytanie

Tu jest książka, którą napisałem w około tydzień w lipcu, żeby nie było że gadam bzdury bez pokrycia, jest ona po angielsku, bo głównie w tym języku się komunikowaliśmy, jest on wygodniejszy. Jest jednak skierowana do Julii, spersonalizowana więc byłbym wdzięczny za nie zagłębianie się w nią nie licząc może wstępu. Co ciekawe o części z niej nawet prosili mnie niektórzy popularni promotorzy zmian.  – https://1drv.ms/b/s!AtG9vZrbuHxhgYFIO6X7zPC1fSVKLw?e=7pn1Ma

Oraz ostatnia wiadomość jaką od niej dostałem, podczas naszych rozmów nie było żadnych sporów, więc nie rozumiem co takiego się w niej zmieniło. 

Oraz strona którą zrobiłem, jeśli chciałabyś lepiej poznać moje motywy, zrobiłem aby wylewać swoje wszystkie myśli – mydiarytillidie.xyz Proszę tylko wziąć poprawkę na to, że osoba z depresją ma naprawdę powalone myśli (wiem, bo pomagałem takim ludziom w przeszłości, teraz pomocy potrzebuję ja), nigdy jednak nie były skierowane na to aby kogoś krzywdzić, prędzej skrzywdzę siebie, niż ją. 

Zrobiłem wszystko co chciała, wszystko o co mnie prosiła. Pomimo dania z siebie 200% czuję, że nie wystarczyło. Dziękuję i przepraszam za poświęcony czas.